حقانيت و مظلوميت اين بچه ها رابنويسيد

 کـجایند مـردان بی ادعـا

حقانيت و مظلوميت اين بچه ها رابنويسيد

سالهاست از آن دوران جنگ مي گذرد و هر روز از شهدا دورتر و دورتر مي شويم .

 البته گه گاهي چنين يادي  مي شود و

 احتمالا قطره اي هم اشك ريخته مي شود ،

 اما در واقع هنوز نمي دانيم آنها اميد به چه كساني داشتند و

 بخاطر كدام انديشه و هدف رفتند ...

آيا به همين زودي بايد پلاكهاي غبار گرفته ،

مفقودالجسدهايمان از گردن غيرت فرو افتد ؟؟؟

وامــــــــــــا خطـــــاب بـــــــــه شمــــــــــا....

راه باز است ، معبر ها همه پاك شده اند ،لابلاي سيم خاردارها ،

پلاك ها چشمك مي زنند و شهدا هنوز ايستاده اند

 و با سر انگشت وفا ، نقطه رهايي را نشان مي دهند .

خط هنوز شكسته نشده است ،

كوله پشتي بسيجي ها لب خاكريز نشسته است .

فرمانده فرياد مي زند :

سنگر بکن ای برادر امروز هم روز جنگ است

امروز اما قلم ها، سرنیزه های تفنگ است

امروز میدان معنا،خود عرصه کارزار  است

هر واژه ای یک گلوله، هر جمله ای یک تفنگ است

 قلم هايي به عدد اراده ها بايد دست به كار شد . اينجا مجنون است ، جزيره عاشقان . صداي فرمانده از لابه لاي نيزارها تا اعماق تاريخ مي رسد :

« اگر مانديد ، بنويسيد ، حقانيت و مظلوميت اين بچه ها را »